Aklımıza Kuş Kondu

Renklerin ahengini yitirmiş her kapıda
Hüznümüz çiçek açar, sararırdı çehremiz.
Bir bakışa ram olup, sürüklenen gövdemiz
Mevsimler geçirirdi, bir an kadar zamanda.

Heyulalarla süslü, kalbi kırık uykular

Kuyu gibi yastıklar, rüyamızı emerdi
Rabbin keremi bize; her rüya bir emeldi
Örtünce üstümüzü yorgan gibi duygular

Sonsuzluk çeşmesinden içmenin acısıyla
Sinemizde gün batar, ay solar, dert üşürdü
Bilmedik bu sevdayı bu gönle kim düşürdü
Aklımıza kuş kondu, sevdanın sancısıyla

Umut zehir zemberek, hicranımın yanında
Zamanın nabzındayım, korkmuyorum yarından
Dönsün dünyanın çarkı, usanmadan durmadan
Ben yolcuyum sevgili, sen azıksın yanımda

Yıldızların altında buğdaylar kadar sarı
Sararan rüyamızı çalardı eşkiyalar
Kalırdık çırılçıplak, utanırdı uykular
Düşünürdük bu yolun bir de sonu olmalı.