MİLLİYETÇİLİK ÜZERİNE

Milliyetçilik üzerine ....,
Sakın telaşa kapılmayın, milliyetçilik üzerine söyleyeceklerim sadece içimden geçenler olacak.
İSYANIM İNSANLIĞA
Aldığım her nefeste hep kan kokusu,
Gözüm kararıyor,midem ayakta!
Kalbimin içinde bir derin pusu,
İsyan dolaşıyor damarlarımda!

BEn Filistin'de çocuk,Çeçenya'da anayım.
Ben Afganlı savaşçı,Türkmenistan'da kadın.
Farketmez nereliyim,nedir adım,soyadım
Ben Allah Sevdalısı,sadece MÜSLÜMANIM!

Ellerimden saçılan gül benim,kurşrn değil.
Kalbime sığar dünya,inanın zor iş değil.
Barış istiyorum ben,biraz huzur, biraz aş!
Savaş değil,savaş değil,HELE ZULÜM HİÇ DEĞİL! !
"İsyanım insanlığa" başlıklı bu şiirimi, Rusların Çeçenlere yaptığı bir katliam haberinin ardından yazmıştım. O sırada mutfakta bir şeylerle uğraşıyordum, bir yandan televizyonu dinliyordum. Haber beni çok etkilemişti, bir anda elime geçen keçeli bir kalemle mutfağın fayanslarına yazdığım bu şiir günlerce orada kaldı. İşte bu bana göre Milliyetçilik'tir. Çünkü ben bir çerkezim.

Ana Yüreği

Ne zaman görecek
bakan gözlerimiz? !
İşte tam orada
Şu çirkef dünyamızın
Herhangi bir yerinde...
Bir anne...
Çeçenya'da,Irak'ta,Açe'de
İşte tam orada
Dünyanın herhangi bir yerinde
Sudan'da,Nijer'de Filistin'de.
Sıkıntıların,
Savaşların,
Zulümlerin
Herzaman orta yerinde.
Bir anne...
İşte tam orada
Dünyanın herhangi bir yerinde.
Anneler...Acının
Yüreğinde...

Yüzleri..
Güneşten bir parçadır
Elleri...
Bir sihirli değnek gibi
Bir de yürekleri yok mu,
Yürekleri...
tüm anne yüreklerini
Dünyanın tam ortasına dikmeli!
İşte tam orada,
Dünyanın tam orta yerinde
Durmalı annler...
Bir anne eli değmeli
Dünyamıza...
Bir anne yüzü gülümsemeli..
Ki buram buram
anne kokmalı her yer
artık!
Zira biz Çocuklar,
Barut ve kan kokusundan
Bıktık,usandık! ! ! !
 Bir zamanlar böyle bir şiir de yazmıştım, zulüm kokan haberleri dinletikten sonra. Bu haberler bu sefer Çeçenistan'dan değildi. Ama ben şekilde etkilenmiştim ve dudağımdan bu dizeler dökülmüştü. Çünkü ben her sıfattan önce "Müslümanım".
Irkçı olmakla milliyetçi olmak arasında çok büyük farklılıklar vardır. Irkçılıkta kibir vardır:"Kalbinde zerre kadar kibir olan Cennete giremez". Irkçılıkta bencillik vardır: "Kim kendisi için istediğini müslüman kardeşi için de istemedikçe iman etmiş olmaz". Irkçılıkta nefret vardır: "Biribirinizi sevmedikçe iman etmiş olmazsınız".
Milliyetçilik kavramı ise farklı anlamlar içerir. Milliyetçi olmak, tüm dünya milletlerine sygıyı öngörür. milliyetçi olmak vatanı bölmeyi değil, birlik ve beraberlik şuurunu artırmayı gerektiri. Milliyetçi olmak, yaşadığın topraklara,mensubu olduğun kimliğe duyulan sevgidir.
Aşırılık, insanı her konuda şaşırtır. Bu sevgi gibi, bağlılık gibi masum duygular da bile böyledir. Dinimiz insanlık için ortak paydayı İman olarak seçmiş. İmanlı olmanın şartlarından en önemlisini de "insanlık" olarak öngörmüştür.
Yaratılıştan gelen farklılar savaşmak, çatışmak için değil, dünyaya renk katmak içindir. Nitekim Rabbimiz , Hucurat Suresi 13. ayetinde şöyle buyurur:
 "Ey insanlar, gerçekten, Biz sizi bir erkek ve bir dişiden yarattık ve birbirinizle tanışmanız için sizi halklar ve kabileler (şeklinde) kıldık. Şüphesiz, Allah Katında sizin en üstün (kerim) olanınız, (ırk ya da soyca değil) takvaca en ileride olanınızdır. Şüphesiz Allah, bilendir, haber alandır."
Kendimizi göstereceğimiz; gücümüzü, kudretimizi, farklılığımızı ortaya koyacak kriter bu Ayet-i Kerimeyle ilan edilmiştir. Hodri meydan...