Ana içeriğe atla

ŞİMDİ DEĞİLSE NE ZAMAN?????


             

                 Gündelik telaşlara sattık duygularımızı...Güne binbir telaşla başlarken, "günaydın" demeyi, "hayırlı sabahlar" demeyi unuttuk çoğu kez veya önemsemedik.
                 Camlarımızın veya aynalarımızın gözalıcı şekilde parlaması, duygularımızın bir kıvılcım olarak bile parlamasının önüne geçer oldu. Bir bardağın temizlik sesini, kalplerimizin sesinden daha fazla önemser olduk. Ütülenmesi gerekenler, dikilmesi gerekenler, silinmesi, yıkanması, fırçalanması, bir de kuru temizlemeye gitmesi gerekenler, dinlenilmesi ve anlaşılması gerekenlerden daima daha çok, daima önde oldu. Belki arta kalmış bir vakte sığdırmaya çalıştık duygularımızı:
- Sana söyleyeceklerim var, konuşalım mı biraz?
- Çok işim var, lütfen başka zaman....
----------------Şimdi değilse ne zaman?????
                 Ve gündelik teleşlara sattık inançlarımızı. Ellerimiz çok büyük duygular ve umutlarla  duaya kalkardı bir zamanlar. O "bir zamanlar" da çocuktuk bizler...Büyüdük, ne duaya ne niyaza vaktimiz var şimdi. Yetişmesi gereken işler, gidilmesi gereken bankalar, kaçırılmaması gereken randevular, katılınması gereken toplantılar öyle çok ki... Belki bir dilencinin eline (kazara) bıraktığımız bir kaç kuruşun ardından duyduğumuz "Allah razı olsun" cümlesi biraz tetikler gibi oldu inançlarımızı...Şöyle bir durduk, ama...Ama o kadar kısa bir duruştu ki, anında unuttuk.
-Ezan okunuyor kardeşim, camiye de çok yakınız. Namazımızı kılsak ?...
- Çok işim var ya, olmasaydı... Başka bir zaman...
----------------Şimdi değilse ne zaman?????
                  Ve gündelik teleşlara sattık dünümüzü, bugünümüzü, yarınlarımızı ve gerekli yanlarımızı...Bütün bu alış verişlerde zararlı taraf hep biz olduk. Fakat zararda olduğumuzu dahi farketmemize engel oldu bu "gündelik telaşlar"...
Hayatımızın iflasın eşiğine geldiği o anda bile:
-Haydi gel biraz kafa yoralım bu alış verişe...bıkmış olmalısın hep zararda olmaktan...
-Evet bıktım şu televizyonun kumandasının kaybolup durmasından, birazdan en sevdiğim dizi başlayacak...Böyle ciddi konuları başka zaman düşünürüz, başka zaman...
-----------------Şimdi değilse ne zaman?????

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Cümlemize Acil Şifalar

 Malumunuz bir yılın sonuna daha geldik. Hiç birimiz daha ne kadar yaşarız, daha neler görürüz bilmiyoruz. Bazılarımız için hayal kırıklığıyla geçen bir yıldı belki, bazılarımız içinse, hayallerinin gerçeğe dönüştüğü bir yıl. Bazıları mutlu mesut anlatacak ileride, bazılarımız ise üzgün. Ben hayat muhasebesinin yıllık değil, günlük yapılması taraftarıyım. Yıl çok uzun bir süreç. Bu sebeple, yazımı bir yılın muhasebesini yapmanın önemini anlatarak doldurmayacağım. İster muhasebe yapın ister yapmayın sizin bileceğiniz iş. Hiçbir hesaba girmeden önünü arkasını düşünmeden yaşa, düşünmeden konuş, sonra muhasebe yap. Ne kadar doğru bilemiyorum. Neyse, hiç yoktan iyi tabii ki. Evet bir yıl daha geçti. Diğer bir yıllar gibi. Ama saymayın kaç yıl oldu, kaç yaşındasınız; gerek yok. Yılları saya saya sadece yıllanırsınız. Her gün yeniden doğar insan. Her gün yenidir, bir öncekine benzemez. Yılların siz de bıraktığı izler üç beş beyaz tel ve yaşınızı ele veren çizgiler olmasın sadece. Siz, y...
Yorum Gönder
Devamı

Aklımıza Kuş Kondu

Renklerin ahengini yitirmiş her kapıda Hüznümüz çiçek açar, sararırdı çehremiz. Bir bakışa ram olup, sürüklenen gövdemiz Mevsimler geçirirdi, bir an kadar zamanda. Heyulalarla süslü, kalbi kırık uykular Kuyu gibi yastıklar, rüyamızı emerdi Rabbin keremi bize; her rüya bir emeldi Örtünce üstümüzü yorgan gibi duygular Sonsuzluk çeşmesinden içmenin acısıyla Sinemizde gün batar, ay solar, dert üşürdü Bilmedik bu sevdayı bu gönle kim düşürdü Aklımıza kuş kondu, sevdanın sancısıyla Umut zehir zemberek, hicranımın yanında Zamanın nabzındayım, korkmuyorum yarından Dönsün dünyanın çarkı, usanmadan durmadan Ben yolcuyum sevgili, sen azıksın yanımda Yıldızların altında buğdaylar kadar sarı Sararan rüyamızı çalardı eşkiyalar Kalırdık çırılçıplak, utanırdı uykular Düşünürdük bu yolun bir de sonu olmalı.
2 yorum
Devamı

David Garrett - Tomaso Albinoni - Adagio

1 yorum
Devamı